| Putbus |
|
|||
|
||||
| Kolej normalna oraz wąskotorowa o prześwicie 750 mm. | ||||
 "min 719 1.jpg") | Ujęcie na południe z peronu 1 - trójszynowy wyjazd do Lauterbach Mole. Nie tak odległe zdjęcia tego miejsca świadczą o tym że jeszcze niedawno semafory wyjazdowe (wszystkie dwa) w tę stronę były kształtowe a w okolicy lokomotywowni - jako ekspozycja - stało takich semaforów jeszcze kilka. Jednak gdzieś wszystkie zniknęły. Szkoda bo jak na zabytkową, nostalgiczną linię to wszystko powinno tu pozostać - liczy się przecież historia. Niestety - obecnie na wyjeździe do Lauterbach mamy zwykłe semafory świetlne :( | |||
 "min 719 2.jpg") | Bahnsteig 1 - ujęcie odwrotne - wyjazd do Bergen auf Rügen. Tutaj na szczęście mamy jeszcze sygnalizację kształtową :) Peron 1 jest jedynym "normalnotorowym" peronem na tej stacji. | |||
 "min 719 3.jpg") | Północny skraj stacji będący plątaniną torów "normalnych" i wąskotorowych 750 mm. Normalnotorowy wyjazd do Bergen auf Rügen (lekko w prawo) i wąskotorowy do Binz LB (ostro w prawo). Także w tę stronę - ale ostro w lewo opuszczała stację w Putbus linia wąskotorowa do Altefähr (obecnie to przedmieście Stralsundu położone już na wyspie Rugia). Linię zlikwidowano w czasach NRD w roku 1967. | |||
 "min 719 4.jpg") | Po lewej normalnotorowa lokomotywa spalinowa 363 029 - 9. Jest to ciekawy pojazd bo trzyosiowy z napędem wiązarowym. W czasie robienia tych zdjęć spalinowóz pojawiał się nie tylko tutaj - na wyspie Rugia ale generalnie na całym Pomorzu Przednim aż do Rostocku prowadząc m. in. pociągi turystyczne. Po prawej perony pasażerskie, końcówka wąskotorowego składu pasażerskiego i fragment budynku dworca. | |||
 "min 719 5.jpg") | Skrzyżowanie torów normalnego i wąskiego - ujęcie w kierunku północnym. | |||
 "min 719 6.jpg") | Budynek dworca oraz perony 1 i 2 widziane od strony północnej z peronu 3. | |||
 "min 719 7.jpg") | Manewry a raczej parkowanie na noc parowozu 99 1784 - 0. Na stanie kolei Rügensche Bäderbahn jest obecnie 8 czynnych parowozów oraz wąskotorowy spalinowóz 251 901 - 5 serii DB V 51. Przy takiej ilości lokomotyw można pozwolić sobie na jednoczesne uruchamianie w sezonie letnim trzech składów dziennie. Muszę przyznać że zazdroszczę. | |||
 "min 719 8.jpg") | Ale kolej Rügensche Bäderbahn to nie tylko lokomotywy. Na stacji postojowej w Putbus mamy także sporą ilość wagonów pasażerskich. Część z nich z dawnym brandowaniem kolei NRD czyli Deutsche Reichsbahn. Aspekt historyczny jest tutaj jednoznaczny - tutejsze koleje wąskotorowe przeżyły swoje lata świetności właśnie w latacj 50-tych i 60-tych XX wieku. Może nie grzeszyły nowoczesnością ale niczym Trabanty w rozwoju enerdowskiej motoryzacji były kręgosłupem towarowych przewozów na wyspie Rugia. | |||
 "min 719 9.jpg") | Na wąskotorowe perony 2 i 3 przechodzimy od strony budynku dworca takim stylowym, zadaszonym pasażem. Najważniejsze to zachować klasę - ostatecznie jesteśmy w turystycznym mieście prawie nad Bałtykiem. | |||
 "min 719 10.jpg") |  |
|||
 "min 719 11.jpg") |
||||
|
2 zdjęcia powyżej to oczekiwanie na przyjazd i sam przyjazd ostatniego w dniu dzisiejszym pociągu wąskotorowego z Göhren. Z przodu parowóz 99 1782 - 4. Jest to tendrzak o układzie osi 1-5-1.
Mapa przedstawia aktualny status węzła kolejowego w Putbus. ●●●● linia normalnotorowa Bergen auf Rügen - Putbus czynna w ruchu pasażerskim. ●●●● czynna linia wąskotorowa (750 mm) do Binz LB czyli Rasender Roland. ●●●● zlikwidowana w roku 1967 linia wąskotorowa (750 mm) do Altefähr. ●●●● odcinek trójszynowy (1435 mm + 750 mm) Putbus - Lauterbach Mole czynny w ruchu pasażerskim. |
||||
| Starania o budowę sieci kolei wąskotorowych o rozstawie 750 mm na wyspie Rugia rozpoczęły się w roku 1893. Ostatecznie powstały 3 trasy (wschodnia, zachodnia i północna) których sumaryczna długość w okresie maksymalnego rozwoju w latach 20-tych ubiegłego wieku liczyła sobie prawie 106 km. Pierwsza (otwarta 21 lipca 1895 roku) powstała linia wschodnia która połączyła Putbus oraz Binz - już w tamtych czasach słynny ośrodek uzdrowiskowo - wypoczynkowy. Natomiast Putbus było miastem korzystającym od roku 1889 z normalnotorowej, państwowej linii kolejowej poprowadzonej z Bergen auf Rügen do Lauterbach. Szlak wschodni (przedłużony w roku 1899 z Binz do Göhren) miał kapitalne znaczenie nie tylko dla przewozów towarowych ale przez blisko 45 lat był jedynym połączeniem kolejowym umożliwiającym dojazd do kurortu Binz. Aby obsługiwać miejscowości na zachód od Putbus, mniej więcej w tym samym czasie wybudowano linię zachodnią z Putbus do Altefähr - miejscowości położonej na wyspie vis a vis portu w Stralsundzie. Jej otwarcie nastąpiło 4 lipca 1896 roku, linia kończyła się w okolicy państwowej stacji kolejowej i przystani promowej w Altefähr. Ruch pasażerski nigdy nie zbliżył się do popularności trasy wschodniej, jednak odcinek ten miał ogromne znaczenie dla ruchu towarowego i musiał obsłużyć wszystkie gospodarstwa rolne po drodzy. Może dlatego był tak kręty. Linia trzecia nie miała połączenia z dwiema pierwszymi i prowadziła ze stacji kolejowej Bergen auf Rügen do Altenkirchen - miejscowości położonej w północnej części wyspy - całkiem niedaleko Kap Arkona. Jej oficjalne otwarcie nastąpiło 21 grudnia 1896 roku. Linia ta była odlotowa pod jednym względem - na jej trasie funkcjonowała przeprawa promowa w Wittow przez cieśninę Rassower Strom. Jednak ruch promowy przez Rassower Strom wielokrotnie powodował problemy. Operacje promowe musiały być wstrzymywane gdy poziom wody był za niski lub gdy zimą cieśnina zamarzała. Poza tym promy parowe "Wittow" i "Jasmund" były po prostu ciasne - mieściły tylko 2 wagony i parowóz. 1 listopada 1918 roku linia północna doczekała się odgałęzienia z Wiek do Dranske dookoła zatoki Wieker Bodden. Jednak ogólnie rzecz biorąc, wielkość przewozów na linii północnej pozostała niska a jej znaczenie pasażerskie było (podobno) marginalne. Zapewne teraz wyglądałoby to zupełnie inaczej. Po II wojnie wiatowej w połowie lat 60-tych XX wieku zapotrzebowanie na przewozy towarowe zaczęło maleć ze względu na rozwój motoryzacji. Nałożyła się na to długa, wyniszczająca eksploatacja bez zrównoważonej konserwacji taboru i infrastruktury. Wąskotorówki na Rugii zaczęły się sypać. Linii zachodniej i północnej nawet nie próbowano ratować - obie zostały fizycznie zlikwidowane jeszcze przed rokiem 1970. Natomiast w celu zachowania trasy wschodniej w roku 1976 władze okręgu Rostock objęły ten szlak ochroną zabytków. Inicjatywie patronowało Niemieckie Stowarzyszenie Kolei Modelarskich NRD. Także zjednoczenie Niemiec nie zagroziło w radykalny sposób kolejce, chociaż istniały takie obawy. Została ona wydzielona z zasobów Deutsche Bahn AG i przejęta 1 stycznia 1996 roku przez samorządową spółkę "Rügensche Kleinbahn GmbH" z udziałem kapitału prywatnego. Obecnie Rügensche Kleinbahn to jedna z największych atrakcji turystycznych na wyspie. W sezonie wakacyjnym mamy 3 pociągi krążące jednocześnie na linii oraz tłumy pasażerów przewijających się przez dworce Göhren, Baabe, Binz LB i Putbus. To wszystko mówi samo za siebie :) |
||||
|
Dlaczego Szalony Roland ? Myślę że odpowiedź jest prosta. To sympatyczne przezwisko pojawiło się lata temu zapewne z powodu zawrotnej prędkości, jaką pociągi rozwijają na trasie. Wynosi ona średnio niecałe 25 km/h. Obecnie - ponieważ jeszcze pod koniec XX stulecia była ona znacząco niższa. Ale czas biegnie tutaj inaczej - nie zawsze musimy się spieszyć. Roland jest nie tylko szalony ale też przepiękny i nie prędkość jest ważna tylko przygoda. Ostatecznie mamy wakacje :) |
||||
 "min 719 12.jpg") |
Przesiadka door to door z Szalonego Rolanda do szynobusu STADLER 650 032-4 "Regio - Shuttle" jadącego do Bergen auf Rügen. | |||
 "min 719 13.jpg") |
9 minut jazdy do węzłowej stacji z której w wersji oszczędnej (pociągi RE) lub bogatej (IC) można dostać się do Stralsundu lub do Züssow i Pasewalk. I tutaj robi się ciekawie. Ze Stralsundu bezproblemowo dojeżdżamy do Berlina - ale to zbyt banalne i zostawmy to tubylcom. Za to z Züssow mamy już bezpośrednie połączenie do Świnoujścia Centrum a z Pasewalk do Szczecina Głównego. Reasumując: przy dobrej logistyce i odrobinie samozaparcia (trzeba dość wcześnie wstać) przejażdżka Szalonym Rolandem połączona z bratwurstem oraz piwem skonsumowanym na deptaku w Binz lub Göhren jest dla polskiego turysty przebywającego w Szczecinie lub na wyspie Wolin możliwa w ciągu jednego dnia. Taka wycieczka na kilkanaście godzin :) | |||
 |
Na koniec ciekawostka konstrukcyjna na południowym skraju stacji od stronu przejazdu przez Binzer Straße - rozjazd beziglicowy. Dzięki kierownicy wewnętrznej przy prawej szynie toru wąskiego i kierownicy zewnątrznej (!!!) przy szynie prawej toru szerokiego tabor wąsko i normalnotorowy sam wie gdzie ma jechać. źródło Wikipedia - serwis nie posiada praw autorskich do tej grafiki. |
|||
Linki zewnętrzne
|
||||
|
||||
