| Knyszyn |
| Kn |
|
|
|
|
Obiekt oddany do użytku w roku 1873 ❋ BGŽD - Briestsko - Grajewskaja Železnaja Doroga / Droga Żelazna Brzesko - Grajewska
|
|
Stan aktualności zdjęć i większości opisów na stronie - rok 2024
|
Obiekt położony na wysokości 113 m n.p.m.
|
|
 | Na torze 2 przy peronie 2 stoi skład Polregio relacji Białystok - Ełk. Zupełnie przypadkowo trafiłem na popołudniowy szczyt komunikacyjny - niebawem na stacji w Knyszynie nastąpi mijanie pociągów. Polregio do Ełku oczekuje na Polregio z Ełku do Białegostoku. |
 | Peron 1 - ujęcie w kierunku północnym - wyjazd do Grajewa i Ełku. |
 | Peron 1 - ujęcie w tym samym kierunku ale już bez lekko okropnej fasady budynku dworca widzianej od strony torów. |
 | Jest 15:50. Oczekiwany skład Polregio R51804 z buzią w pstrokatych barwach Województwa Podlaskiego z Ełku do Białegostoku wjeżdża na tor 1 przy peronie 2. W roli głównej zestaw EN 57AL - 1555. |
 | Peron 2 - ujęcie w kierunku północnym - wyjazd do Grajewa i Ełku. Na pierwszym planie semafory wyjazdowe G i H. Prawie cała sygnalizacja w Knyszynie jest nadal kształtowa - takich semaforów mamy tu 8 a świetlne są tylko tarcze ostrzegawcze. To piękny widok i tak trzymać chociaż wiem że może to już długo nie potrwać. Ewentualna budowa Rail Baltiki na odcinku Białystok - Ełk nie pozostawi tutaj kamienia na kamieniu. |
 | Zmieniło się o tyle że semafor G podał sygnał Sr3. |
 | Polregio R15805 z Białegostoku do Ełku rusza w dalsza drogę. W roli głównej zestaw EN 57ALd - 2212 w barwach klasycznych. |
 | Peron 2 - ujęcie w kierunku południowym - wyjazd do Białegostoku. |
 | Ogólne spojrzenie na stację od strony południowej. |
 |
 |
| O ile widok budynku dworca z daleka może jeszcze powodować jakieś złudzenia tak spojrzenie z bliska tych złudzeń skutecznie pozbawia. Obiekt od wielu lat jest nieużywany i zabity przysłowiowymi dechami. Poczekalnia (o piętrze nie wspomnę) jest nieczynna, zamknięta i zabezpieczona na ogólnopolską modłę płytami OSB. |
 |
Budynek dworca en face z peronu 2. Jeszcze nie ruina, ale to tylko dlatego że skromną, lewą część parteru (dwa okna) zajmują pomieszczenia dyżurnego ruchu i nastawnia dysponująca "Kn". Stacja znajduje się na przysłowiowym zadupiu, chociaż nie jest to jeszcze Puszcza Knyszyńska. Ciekawe czy w nocy pojawiają się tutaj jakieś lokalne duchy ? |
 |
Budynek dworca od strony podjazdu prezentuje się równie beznadziejnie. |
Linki zewnętrzne
-
Stacja Knyszyn ❋
Ogólnopolska Baza Kolejowa
-
Stacja Knyszyn ❋
Baza Danych Kolejowych
-
Stacja Knyszyn ❋
Atlas Kolejowy Polski
Linki do informacji i zdjęć dotyczących linii Białystok - Ełk znajdują się na stronie stacji Grajewo.
|
 |
O ile w samym Knyszynie (pomimo jego długiej i bogatej historii) nie ma zbyt wiele miejsc do zwiedzania, tak odległy o 16 km stąd Tykocin to prawdziwa perła Podlasia. Najpierw zahaczamy o zamek. Historia tego miejsca toczy się już 600 lat. Pierwszymi właścicielami narwiańskiej wyspy, gdzie dziś stoi zamek, była rodzina litewskich możnowładców Gasztołdów. To oni wznieśli tu w pierwszej połowie XV wieku drewnianą warownię, która spłonęła niecałe 100 lat później. Wtedy zaczęła się królewska historia zamku, kiedy król Zygmunt II August zbudował na zgliszczach drewnianej warowni ceglany zamek. Dominujące w okolicy bagna sprawiały, że było to idealne miejsce obronne, toteż powstał tu największy arsenał Rzeczypospolitej końca XVI wieku. Kolejne trzy stulecia i burzliwe dzieje naszej Ojczyzny sprawiły że o tykociński zamek toczyły się 4 bitwy, podczas których dwukrotnie zamek był niszczony. Od 1734 roku obiekt stopniowo popadał w ruinę, następnie został rozebrany "do fundamentów" i z czasem o nim zapomniano. Zamek który można podziwiać obecnie jest więc repliką. |
 |
Zamek z niebytu zaczęto odtwarzać na początku XXI wieku, chociaż pierwsze prace archeologiczne trwały tu już w latach 60 tych ubiegłego stulecia. Zamek został pięknie zrekonstruowany i pieczołowicie odwzorowany na podstawie danych archeologicznych i źródeł historycznych według projektu architekt Agnieszki Dudy. Obecnie znajduje się w nim muzeum (to tutaj król August II Mocny w roku 1705 ustanowił Order Orła Białego), są tu także pokoje gościnne. A obok mieszka zaprzyjaźniona rodzina bocianów. Gdzie będzie im lepiej jak nie w tym miejscu Podlasia ? Kumkających porcji obiadowych nad brzegami Narwi jest przecież pod dostatkiem. |
 |
A to już Tykocin - polska perła baroku. Przebudowę rynku (obecnie nosi on imię hetmana polnego koronnego Stefana Czarnieckiego) rozpoczął hetman wielki koronny - Jan Klemens Branicki. Plac według założeń miał pełnić funkcje reprezentacyjne. W tym miejscu odbywają się ważne zgromadzenia o charakterze patriotycznym. Do dnia dzisiejszego zachowała się również niemalże cała zabudowa rynku i jego otoczenia. |
 |
Kościół parafialny pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej oraz zespół klasztorny powstał w dwóch etapach. Budowę rozpoczęto w roku 1740, a wieże powstały pod koniec roku 1748. Późnobarokowy kościół jest budowlą typu bazylikowego z okazałą elewacją frontową i dziedzińcem kościelnym. Posiada wspaniale zachowane wnętrza, charakterystyczne dla epoki w której powstawał. Po obu stronach elewacji mamy wieże połączone z korpusem kościoła łukami i arkadami ozdobionymi rzeźbami czterech ewangelistów. Świątynia zamyka wschodnią ścianę rynku w Tykocinie. To jeden z eksportowych widoczków znanych nie tylko w naszym kraju. |
 |
Wewnętrzny dziedziniec restauracji Alumnat. Budynek powstał w XVII wieku i do czasów dzisiejszych pełnił role wszelakie będąc m. in. zborem protestanckim, zakładem dobroczynnym, składem nawozów sztucznych, salą widowiskową i schroniskiem PTTK. Ponadczasową sławę przyniosło obiektowi kino. Przeistoczył się on w gospodę Zapiecek na potrzeby realizacji kultowych już filmów "U Pana Boga w ogródku (2007)" i "U Pana Boga za miedzą" (2009). |
 |
Rzeka Narew i most nad rzeką - także znany ze wspomnianych wyżej filmów. |
 |
Wielka Synagoga w Tykocinie. Powstała w połowie XVII wieku. Stanowiła wielki żydowski ośrodek intelektualny, działało przy niej wielu znanych, szanowanych rabinów i talmudystów. Podczas II wojny światowej - w roku 1941 Niemcy zdewastowali i ograbili wnętrze synagogi a miejscowa ludność żydowska została wymordowana w masowych egzekucjach 25 i 26 sierpnia. Z tykocińskiej społeczności żydowskiej liczącej przed II wojną około 3000 osób przetrwało 17. W latach 1974 - 1978 przeprowadzono gruntowny remont i konserwację synagogi. Od 1977 stanowi siedzibę Muzeum Kultury Żydowskiej w Tykocinie. |
| |
|
 "min 424 1.jpg")
 "min 424 2.jpg")
 "min 424 3.jpg")
 "min 424 4.jpg")
 "min 424 5.jpg")
 "min 424 6.jpg")
 "min 424 7.jpg")
 "min 424 8.jpg")
 "min 424 9.jpg")
 "min 424 10.jpg")
 "min 424 11.jpg")
 "min 424 12.jpg")
 "min 424 13.jpg")
 "min 424 15.jpg")
 "min 424 14.jpg")
 "min 424 16.jpg")
 "min 424 17.jpg")
 "min 424 18.jpg")
 "min 424 19.jpg")
 "min 424 20.jpg")