| Włoszczowice |
|
||||||||
|
|||||||||
 "min 548 1.jpg") | Ogólny rzut oka na stację od strony północnej. | ||||||||
 "min 548 2.jpg") | Widok na południe - wyjazdy w kierunku Buska Zdroju (na wprost) i Staszowa (w lewo). Także po lewej stronie - na krawędzi lasu widać piętrową nastawnię typową dla rodzimego budownictwa kolejowego z lat 70-tych ubiegłego stulecia. Linia do Staszowa jest oczywiście czynna w ruchu towarowym, natomiast linia do Buska została zdegradowana do roli bocznicy. Jej stan techniczny jest coraz gorszy, linia zarasta i niebezpiecznie zmierza ku upadkowi. | ||||||||
 "min 548 3.jpg") | Ujęcie odwrotne - perony we Włoszczowicach. Zielsko ma chwilami ponad pół metra wysokości :) | ||||||||
 "min 548 4.jpg") | Takie daszki peronowe to w tych stronach normalka. Innego zabezpieczenia dla podróżnych nigdy tu nie było. | ||||||||
 "min 548 5.jpg") | Widok na północ - wyjazd w kierunku stacji Sitkówka Nowiny (dalej Kielce). Od tego miejsca (czyli właśnie od Włoszczowic) linia jest już dwutorowa. | ||||||||
 "min 548 6.jpg") | Po lewej zaplecze techniczne tutejszej stacji. | ||||||||
| Sieciowy Rozkład Jazdy PKP 1988/89 |
a) tabela nr 112: Kielce - Busko Zdrój / Połaniec / Chmielów koło Tarnobrzega.
b) tabela nr 113a: Tomaszów Mazowiecki - Spała. |
||||||||
| Linki zewnętrzne | |||||||||
| System połączeń kolejowych południowej części województwa świętokrzyskiego to dość tajemniczy
fragment sieci PKP. Powstał w całości w czasach Polski Ludowej, jest trochę odseparowany od sąsiednich linii kolejowych (na południu granicą regionu jest Wisła) i miał służyć przede wszystkim do ruchu towarowego. Co za tym idzie - linie przebiegają w sporym oddaleniu od większych miejscowości i pociągi pasażerskie w tych stronach zawsze były prawdziwą rzadkością. Najwcześniej powstała linia do Buska Zdroju - nastapiło to w roku 1953. W czasach PRL wypadało by miasto zdrojowe miało kolejowe okno na świat. 13 lat później rozpoczęto wydobywanie siarki metodą odkrywkową w okolicach Grzybowa. W roku 1969 dotarła tam kolej a stacją węzłową stały się Włoszczowice. Następnie linię przedłużono przez Staszów do Połańca (dokładnie do jednej z największych polskich elektrowni węglowych). Także wtedy (prawdopodobnie za sprawą lobby siarkowego) linia z Włoszczowic sforsowała Wisłę i na stacji Chmielów koło Tarnobrzega uzyskała połączenie ze szlakiem Sandomierz - Dębica. Można więc uznać że w roku 1975 całość linii kolejowych w tym regionie była gotowa. No - może nie do końca. 4 lata później - niby wisienka na torcie - pojawiła się jeszcze tutaj LHS (wówczas Linia Hutniczo - Siarkowa). Ale to całkiem inna historia... Można by uznać że system linii kolejowych na południu województwa świętokrzyskiego to całkiem udana siatka połączeń mogących zapewnić komunikację pasażerską z Buska Zdroju, Staszowa, Połańca, Tarnobrzega, a nawet (obecnie już tylko teoretycznie) z Pińczowa do Kielc. Linie te mają jednen plus - wszystkie są "pod prądem". Wyjątkiem był szlak (będący praktycznie bocznicą towarową) do Pińczowa, który jako jedyny nie został nigdy zelektryfikowany i ostatecznie uległ likwidacji w 2006 roku. Minusów jest więcej. Sporo odcinków sypie się technicznie - od czasu powstania nie były one remontowane. Linie przebiegają z dala od miast i stacje oraz przystanki położone są na ich dalekich peryferiach. Tak jest chociażby w Staszowie, Chmielniku i Busku Zdroju. Tutaj z koleją zawsze wygrają busiarze - pomimo potwornego tłoku na DK nr 73 do Kielc. Dlatego też sporo stacji wygląda tak jak ta: długie, zarośnięte chwastami perony i wiaty "widma", a odcinek z Włoszczowic do Buska Zdroju znajduje się prawie na krawędzi likwidacji. Na pasażerów nie ma co czekać i raczej się to już nie zmieni. Optymiści wierzą jeszcze w budowę mitycznego łącznika z Buska na drugi brzeg Wisły w kierunku Tarnowa - do Szczucina lub Żabna. Wiara co prawda cuda czyni i góry przenosi, ale na polskie, kolejowe realia to o wiele za mało... |
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
